The Story of Me

“Rescue me, before my dreams have flown away
Rescue me, take me back with you again
The lonely hours I wait for dawn’s caress
I can’t forget, the silence of the loneliness
Destiny, I wrote the book about the game
Destiny, now I’ve learned how to take the pain
Try as I may I can’t explain the way I’m feeling now
Try as I may I can’t explain
And now I’m walking right back to you
And all along I never really knew
That there was heartbreak ahead
And everyone but I could see
That’s the story of me”

1984, The Everly Brothers, The Story of Me

Vandaag lanceert Lotte Martens haar nieuwe wintercollectie ‘Stories without endings’. Een prachtige collectie zelfbedrukte, luxueuze stoffen. Op mijn tafel belandde een heerlijk zacht stuk ‘Niyona Weave Green’ breisel met gouden opdruk. Ik besloot, trouw aan mijn persoonlijkheid die wel van een uitdaging houdt, meteen alles uit de kast te halen: een trui voor mezelf – zònder patroon – met een in gouddraad gebreide V-hals en een speciale afwerking aan de zoom.

Het patroon,dat kwam tot stand volgens de methode van de natte vinger: ik knipte een rechthoek voor het voorpand, een rechthoek voor het achterpand, stikte die aaneen en knipte zowaar op het gevoel een halsopening uit. De geschoolde naaisters onder jullie slaken nu vast en zeker al een zeer verontruste zucht. Ik ging gewoon zo verder eigenlijk, de mouwen knipte ik ook al op het gevoel. Het lijkt wat op de patroondelen van een Bernadette cardigan zou ik zeggen, dat zijn ook vaak gewoon vierkante stukken. Het feit dat deze stof écht gebreid is en dus dezelfde eigenschappen bezit als wat je zelf breit, zorgt ervoor dat alles valt zoals het hoort.

Tip: Gezien er wel in deze stof geknipt wordt en je dus geen mooi gesloten randen hebt, doorstikte ik eerst de naadwaarde van de patroondelen nadat ik er naadband op gestreken had. Zo blijven de randen mooi in vorm en rafelt niets uit.

De V-hals aan de trui breien nam het meest tijd in beslag. Ik streek naafband op de rand van de hals en doorstikte deze rand weer met een rechte steek zodat ze mooi in vorm bleef. Daarna gebruikte ik een haakpen om de gouddraad naar voor te brengen door de stof (aan de truizijde van de naadband), waarna ik telkens de lus op een rondbreinaald zette. Eenmaal alle steken opgenomen, was het gewoon kwestie van een aantal rijen rond te breien, met vooraan de V-aanpassing (ik moest ook youtuben hiervoor, misschien later hierover meer als er interesse zou zijn). Bij het afkanten werkte ik wat op gevoel – te strak zorgt voor een te kleine halsopening en dan stropt het wat, indien je te los afkant heb je een te grote halsopening en gaan de steken te ver openstaan wat niet mooi is. Daarnaast vond ik zo’n gebreide halslijn wel mooi symbolisch matchen met de naam van de collectie: je ziet niet waar die begint, noch waar die eindigt. Prachtig toch?

Over de zoom heb ik iets langer moeten nadenken. Door de gouden opdruk was gewoon omzomen geen optie. Ik besloot er een randje aan te haken met dezelfde gouddraad als aan de halsboord (opnieuw werkte ik de rand eerst af zoals hierboven beschreven). Dat werkte wonderwel.

 

Lieve groeten,

Laurence

 

P.S. Met héél, héél dank aan de onzettend lieve en getalenteerde fotografe Enya Van Autreve. Je bent een schat. Een engel.

P.P.S. Ik gebruikte voor deze trui 1 paneel Niyona Weave Green en 80cm uni Weave Green (voor de mouwen).