Over velours en homewear en zo

Onlangs kwam ik nog eens bij Madeline de Stoffenmadam. Mijn oog viel er op een mooie groene velours die Griet in haar armen had (en ook kocht, als ik me het goed herinner). Een kleine snuistertocht later stond ik ook met maar liefst drie kleuren in mijn armen aan de kassa. Dat mooie groen, een licht blauw en een oud roze. Daarnaast vond ik er een mooi tricootje waarmee ik ging combineren, want ja, dat was – en is nog steeds- het plan. Ik ging kei-hard twinnen! Of hoe zeg je dat als het drie kinderen betreft? Triplen? Enfin, je snapt het wel.

Het kleinste monster des huizes had vorige week een niet zo leuke ervaring toen ze twee nachten in het ziekenhuis moest verblijven met de diagnose post-virale reactieve artritis begot. Ondertussen is ze alweer een weekje thuis, onder moeders hoede. De pijn is zo goed als verdwenen, dus laatstgenoemde kreeg de kans haar outfit al ineen te steken. Haar contentement is goud waard voor mij.

De grap is,  ik werkte deze outfit deze morgen af en een paar uur later zag ik op IG dat mijn chauffeur van dienst toen we naar Madeline gingen, Laurence aka BLANCHE, ook net een prachtig nicky velours pakje had gepost. Ge ziet, zalige stof en winter+zomerproof!

Ik koos als patronen de Ole van Zonen09 met rits, de Pim van Zonen09 waarvan ik de zoom aanpastte en het topje van het gratis Van Katoen ondergoed. De voering van de Ole is dezelfde stof als het topje. de armsgaten en neklijn van dat topje zijn afgewerkt met rekbare antracietkleurige biais, die ik ook in de broek liet terugkomen.

De kap van de Ole kreeg een simpele gestikte tunnel. Mijn kinderen vinden het leuk wanneer de kap aangetrokken kan worden zodat die niet steeds van hun hoofdje valt. Of gewoon om onnozel te doen.

De andere twee kleuren zegt u? Ah, die liggen geknipt klaar. Ik hoop er volgende week mee verder te kunnen (samen met die 15 andere UFO’s.. iets zegt me dat ik in al mijn enthousiasme dat ik uit mijn naaidip geraakt ben, lichtelijk overdreef bij het knippen). Dan trakteer ik jullie op een onvervalste ‘twinning is winning’ foto!

Tot dan!

Laurence